Παραμύθι του χορού και της Πεντάμορφης

Στα πολύ παλιά χρόνια σε μια μακρινή χώρα της Ανατολής που μόνο ο νους σου μπορεί να ταξιδέψει ζούσε ένας πρίγκιπας. Πολύ νέος, όμορφος, καλός, και με ότι καλύτερο μπορούσε να προικίσει η φύση ένα νέο. 

Όμως πότε η ζωή  ήταν δίκαιη; 

Ότι σου δίνει απλόχερα για χρόνια στο παίρνει πίσω αμέσως. Και ο πρίγκιπάς μας ο Τρε Αμ Τσε που στη γλώσσα των Απσάρα θα πει θλιμμένος πρίγκιπας, αρρώστησε, άγνωστο από τι και έπεσε στο κρεβάτι.

Στο παλάτι κοντά σε ένα ποτάμι ζούσαν ήσυχα οι άνθρωποί του. Τα παιδιά έπαιζαν ευτυχισμένα στα νερά του ήσυχου ποταμού.

Και ανάμεσά τους μια πεντάμορφη κοπέλα η Νε Τρουκ Φεν που στη γλώσσα των Απσάρα θα πει η πεντάμορφη που χόρευε. Η πεντάμορφη όλη μέρα ύφαινε μεταξωτά, τα καλύτερα που υπήρχαν, και τραγουδούσε… Μα της άρεσε αφού πάει στους ναούς των Θεών της, να βουτάει στα νερά του ποταμού, λες και ήταν μισή άνθρωπος και μισή πλάσμα του νερού. Και ύστερα χόρευε. 

Μας πως χόρευε… Μόνο να την έβλεπες!!! Και εκείνα τα βραχιόλια που είχε περάσει στα πόδια της, πως συνόδευαν τον χορό της… Λες και έπαιζαν μουσική. Της άρεσε να φεύγει ο νους της μακριά, μιας και δεν ήξερε γράμματα, φανταζόταν ότι ταξίδευε… Σε τόπους μακρινούς και παράξενους.

Μια μέρα εκεί που κολυμπούσε στο ποτάμι ανάμεσα σε νούφαρα άκουσε μια γλυκιά φωνή μα και παραπονεμένη που της έλεγε:

«Νε Τρουκ Φε, βάλε τα καλά σου ρούχα και πήγαινε κάτω απ’ αυτό το παράθυρο στο παλάτι και χόρεψε».

Πολύ περίεργα της φάνηκαν τα λόγια. Εκστασιασμένη δεν γύρισε να δει ποιος της μίλαγε ξέροντας ότι ήταν μια θεότητα από αυτές που έκανε προσφορές, παρά πρόσεξε μια ακτίνα λαμπρού φωτός που ξεκινούσε από τα νούφαρα και  φώτιζε ένα παράθυρο στο παλάτι.

Ήταν προσταγή να πάει…

Και ποιός μπορεί να αντισταθεί στην μοίρα που κανονίζει τις ζωές των ανθρώπων; Έτρεξε γρήγορα στο καλύβι της, έβαλε το πιο όμορφο και πολύχρωμο μεταξωτό φόρεμα που έφτιαχνε από καιρό λες και κάτι σημαντικό περίμενε και τράβηξε κατά το παλάτι. Έτσι δειλά στην αρχή μα πιο θαρρετά αργότερα μπήκε στην αυλή του παλατιού και άρχισε να χορεύει. Μα πως χόρευε… Και οι αόρατες θεότητες του νερού παρακολούθησαν ευχαριστημένες αυτό το μοναδικό χορό.

Ο Τρε Αμ Τσε – ο πρίγκιπας – ανασηκώθηκε για λίγο απ’ το κρεβάτι του, πλησίασε στο παράθυρο και μέσα απ’ το λιγοστό διάκενο είδε την πεντάμορφη που χόρευε και  της ευχήθηκε να’ χει όλα τα καλά του κόσμου και τις ευλογίες των θεών του ποταμού… Τώρα μπορούσε να φύγει ευχαριστημένος… Έτσι και έγινε…

Οι τοίχοι του παλατιού του κράτησαν το τελευταίο χαμόγελό του και τα τελευταία δάκρια του έγιναν πελώρια δέντρα που έβγαλαν ρίζες σαν δάκτυλα, να κρύψουν το μυστικό του πρίγκηπα και να μην ματαδεί  το παλάτι άνθρωπος πια.

Κάθε φορά που πήγαινε η Πεντάμορφη στο παλάτι  διάλεγε και το πιο όμορφο νούφαρο να πάει στο πρίγκιπα και ας μην το έβλεπε αυτός μιας και είχε φύγει από αυτό το μάταιο κόσμο.

Η Νε Τρουκ Φε συνέχιζε να χορεύει για μέρες στο παλάτι λες και θα την έβλεπε ο πρίγκιπας…. Όμως τώρα ο χορός της έγινε πιο αργός, πιο θλιμμένος, και αν κοίταζες το γλυκό της πρόσωπο έβλεπες πίσω του ένα πόνο. Τον χαμό του πρίγκιπα και ας μην είδε ποτέ το πρόσωπό του…

Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια και κάποτε λύθηκε ο πόνος του χαμού του θλιμμένου πρίγκηπα και της πεντάμορφης που χόρευε. Όλοι θυμούνται τη Πεντάμορφη που χόρευε και έχουν να λένε για το χορό της. Μα πιο πολύ για το χαρακτήρα της και για τα καλά που έκανε στους ανθρώπους της φυλής της. Ειδικά έπαιζε και χαιρόταν με τα μικρά παιδιά μιας και δεν θα αποκτούσε ποτέ της κάποιο σαν και αυτά… Δεν είχε σημασία όμως γιατί όποιος αγαπάει αγαπάει άδολα και χωρίς όρια…

Αν τύχει και πας προς τα κει θα δεις σήμερα χαρούμενα παιδιά να τσαλαβουτάνε στο ποτάμι όπως έκανε η Πεντάμορφη και κάποια να σου προσφέρουν νούφαρα, μήπως και σου μιλήσουν, μήπως και σου δείξουν το λαμπερό φως που θα σε καθοδηγεί στην ζωή σου.

Θα δεις λυγερόκορμα κοριτσάκια της φυλής της πεντάμορφης να σου προσφέρουν μεταξωτά υφάσματα, σαν και αυτά που έφτιαχνε η πεντάμορφη.

Και άλλες κοπέλες να δείχνουν το χορό της πεντάμορφης σε ξένες στο ίδιο το παλάτι του πρίγκιπα.

 Στους τοίχους του παλατιού εξιστορείται ο χορός της πεντάμορφης.

 Θα δεις και  μωρά να τσαλαβουτάνε στα νερά με τις μανάδες στους.

Μα μπορεί να δεις και κοπέλες να διαβάζουν στο παράθυρο που πρωτοείδε ο πρίγκηπας την πεντάμορφη.

Είναι μεγάλη ευλογία λένε.

Αν πας προς εκείνα τα μέρη περπάτησε με ευλάβεια αργά στην αυλή του παλατιού και  πήγαινε και συ στο παράθυρο και διάβασε μια ευχή για να έρθει η καλή σου μοίρα. Να είσαι σίγουρος ότι η Πεντάμορφη θα ακούσει την επιθυμία σου. Η Πεντάμορφη που χόρευε.