Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Ρέκβιεμ για το Πεντελικό. Ωδή για τον Άνθρωπο - Εθελοντή.


 Υπό των τύπων των ήλων.

Το παρόν άρθρο υπηρετεί την ΑΛΗΘΕΙΑ (Α+ Λήθη= Να Μην Ξεχαστεί).

Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες και πολλοί ήδη ξέχασαν... Εκτός από εκείνους που υπέστησαν τις συνέπειες από τη πυρκαγιά. Καθήκον μας είναι να επικοινωνήσουμε στο πολύ κόσμο τα γεγονότα και να προσπαθήσουμε να καταγράψουμε τι συνέβη και γιατί. Πιστεύουμε ότι θα είναι χρήσιμη η έκθεση των γεγονότων και μάλιστα πιο σημαντικό θα είναι να χρησιμεύσει επιτέλους σε μια πιο πετυχημένη διαχείριση σε μια ανάλογη περίπτωση. Θέλουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι δεν επιδιώκουμε κανενός είδους αξίωμα παρά μόνο να προκαλέσουν ένα προβληματισμό οι απόψεις μας. Η Ελλάδα καθημερινά μικραίνει, διαλύονται οι υποδομές της, αποσαθρώνεται η κοινωνία της και οι αναφορές για αυτή στα ΜΜΕ είναι μια εικονική πραγματικότητα. Ο κομματισμός λειτουργεί σαν σαράκι στο σώμα της χώρας και εγκλωβίζει άξιους ανθρώπους και αποτρέπει σημαντικές πρωτοβουλίες. Η συνεισφορά μας έγκειται στο αρχαιοελληνικό πρότυπο του πολίτη και όχι του ιδιώτη, που έχει άποψη και τη καταθέτει στην αγορά του δήμου. Αυτός ο τρόπος της δημοσίευσης του άρθρου είναι ο δικός μας δρόμος για να ακουστούμε.....  

 

Α. Το χρονικό της καταστροφής.

Στις 5:00 τα ξημερώματα στις 12 Αυγούστου του 2024 ξύπνησα από τις φωνές στο γειτόνων που εγκατέλειπαν τα σπίτια τους. Είχαν ειδοποιηθεί από το 112!!! Σηκώθηκα κατά τις 9:00 η ώρα και είδα την φωτιά στο ύψος των αρχαίων λατομείων να ελέγχεται και συνέχισα κανονικά τις δουλειές μου. Γύρω στις 13.00 η ώρα άρχισε να χτυπάει στο κινητό μου το 112 που καλούσε τους κατοίκους για εγκατάλειψη της Νέας Πεντέλης. Μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα σε μία πλατεία στα Μελίσσια περιμένοντας να κατασβεστεί η φωτιά. Αργότερα πήγα στο σπίτι μιας φίλης μου στο Γέρακα για να μείνω. Τη στιγμή εκείνη που έφευγα επιχειρούσαν μόνο δύο ελικόπτερα στο όριο του οικισμού της Νέας Πεντέλης και του περιαστικού δάσους. Σύμφωνα με όσα μου διηγήθηκε αυτόπτης μάρτυρας που βρισκόταν κάτω από τα αρχαία λατομεία, ενώ η φωτιά είχε σβηστεί τα ξημερώματα, νωρίς το πρωί τα οχήματα της Πυροσβεστικής δεν παρέμειναν για τυχόν αναζωπυρώσεις και έφυγαν για άγνωστο προορισμό. Όταν τους ρώτησαν οι εθελοντές που ήτανε παρόντες στις σβήσιμο της φωτιάς και γνωρίζουν το βουνό επειδή περπατάνε στα μονοπάτια του, είπαν ότι έχουν εντολή να πάνε να επιχειρήσουν αλλού, παρ’ όλο που τους ενημέρωσαν ότι αν φύγουν από εκεί η φωτιά θα φτάσει γρήγορα στον οικισμό και θα κάψει τη Νέα Πεντέλη όπως και έγινε.

 Άραγε πόσες αθώες ψυχές της πανίδας “χάθηκαν”. Και αν για τη χλωρίδα είναι εύκολο να την μετρήσεις από τους χάρτες για τη πανίδα δεν έχουμε εικόνα. Ένας κλαυθμός …

 


Β. Πεντελικό: Ο σύντροφος και καθοδηγητής μου. 


Αν ρωτηθεί κάποιος προς τι το άρθρο θα προσπαθήσω να εξηγήσω τη σχέση μου μαζί του. Ήρθα σε παράγκα μωρό ακόμα γιατί ο πατέρας μου αγόρασε το οικόπεδο που αργότερα χτίσαμε, επειδή ο θείος της γιαγιάς μου Χαράλαμπος ήρθε από την εξορία στο Βόρειο Καζακστάν και το κλίμα στον Πειραιά του φαινότανε ζεστό. Στο χωρίς περίφραξη οικόπεδο υπήρχε μία παράγκα όπως ήταν όλα τότε τα οικόπεδα στη Νέα Πεντέλη που είχαν αγοράσει οι παλιοί φυματικοί της Καλλιθέας και του Πειραιά από το μοναστήρι.

Τα πρώτα παραμύθια που άκουσα ήταν για την αλεπού που τα μάτια της γυάλιζαν το βράδυ στο βουνό για να τρώω το φαΐ μου. Στη πραγματικότητα ήταν οι δίσκοι των ραντάρ. Όταν ακούγονταν τα φουρνέλα των λατομείων νόμιζα ότι ήταν τα πατήματα του γίγαντα που έβγαινε από τη σπηλιά του για να μαζέψει τα πρόβατα του. Ναι, τότε υπήρχαν και τέτοια, γυρνούσε ο γαλατάς ανάμεσα στις παράγκες, ο Τζεβελέκας που πουλούσε πρόβειο γιαούρτι. Το τύλιγε σε κάτι πολύχρωμα χαρτάκια και εμείς μην γνωρίζοντας ότι όλα έχουν την ίδια γεύση κάθε μέρα προσπαθούσαμε να διαλέξουμε και άλλο χρώμα: Ροζ, πράσινα, γαλάζια.

Παρακολουθούσα τον Νεοπεντελικό πιτσιρικάς στο γήπεδο που κατέβαινε στο βυθό της λίμνης “Θάλλωσι” που είχαν αρχίσει να την αποξηραίνουν. Παντού παράγκες, λιγοστά τα χτισμένα σπίτια, γεμάτα γυναίκες και παιδιά, ενώ οι άντρες ερχόντουσαν το βράδυ από τη δουλειά. Όταν ήμουνα στο δημοτικό η Κοινότητα πουλούσε το νερό στα νοσοκομεία και εμείς στηνόμασταν στην ουρά με τα μπετόνια στην πηγή του Αγίου Σύλλα περιμένοντας με τις ώρες να γεμίσουν για να τα πάμε σπίτι. Ήταν οι πρώτες γνωριμίες μας. Οι πρώτες φιλίες!!! Θυμάμαι ότι τα γραφεία της Κοινότητας ήταν τότε ένα ξύλινο μικρό σπιτάκι, την ταβέρνα του Τζεβελέκα στην πλατεία, πολυτέλεια για τα οικογενειακά βαλάντια της εποχής εκείνης, το θερινό κινηματογράφο!!! Μια κοινωνία φτωχή μεν, αλλά γεμάτη χαρά και αλληλεγγύη. Το τι γινότανε στο πανηγύρι του Αγίου Σύλλα δεν μπορώ να το περιγράψω. Όλο το βουνό αντηχούσε από μουσική. Πόσος κόσμος συμμετείχε...

Αργότερα σαν μαθητής των τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου γυρνούσα το βράδυ από το φροντιστήριο που πήγαινα για τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πανεπιστημίου παίρνοντας στο λεωφορείο από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Μόλις το λεωφορείο έστριβε από την Κηφισίας στο ύψος της Αγίας Βαρβάρας άλλαζε εντελώς ο αέρας. Μετά τη Φραγκοκκλησιά στα σύνορα Χαλανδρίου- Βριλησσίων ένοιωθες έναν άλλο αέρα, βουνίσιο. Τώρα ούτε καν στη πλατεία της Νέας Πεντέλης δεν αλλάζει... Πόσο θα στοιχίσει κλιματικά στους κατοίκους των Αθηνών η απώλεια των περιαστικών δασικών όγκων της πρωτεύουσας!!! Θα φανεί από του χρόνου. Υπολογίζεται ότι την τελευταία δεκαετία έχει χαθεί περίπου το 50% του περιαστικού δάσους... Από του χρόνου θα επικρατεί αφόρητη ζέστη!!!  Όταν σταματούσα για διάλειμμα από το βραδινό διάβασμα, ανέβαινα πάνω στην δεξαμενή και παρατηρούσα τα αστέρια. Συναισθηματική φόρτιση. Γέμιζα με συναισθήματα από το αγαπημένο μου βουνό και περίσκεψη για το τι θα επιδιώξω την επόμενη μέρα....

Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο κάποια στιγμή διέσχισα το Πεντελικό από τη Νέα Πεντέλη και κατέληξα με τα πόδια στη Νέα Μάκρη φεύγοντας αξημέρωτα για να δω τα πετρώματα και να καταλάβω πως στη φύση δεν είναι τίποτα ιδανικό και τέλειο και πρέπει να τα βλέπεις ακριβώς όπως είναι. Όταν ήθελα να ονειρευτώ ανέβαινα στο βουνό που η αλήθεια είναι ότι με έχει εμπνεύσει σε πολλά διηγήματα και άρθρα μου και ατένιζα τον ορίζοντα. Με έμαθε να βλέπω μακριά και να σχεδιάζω το μέλλον!!! Να μην μένω στο κοντινό!!! Στο πρόβλημα, στη δυσκολία!!! Ο ορίζοντας σου ανοίγει τα φτερά και γεμίζει την ψυχή σου με αισιοδοξία. Το 1981 έζησα τις πρώτες φωτιές σαν νεαρός και έτρεξα τότε να τις σβήσουμε και πράγματι σώσαμε αρκετά σπίτια από τη φωτιά που ερχόταν από τον Άγιο Παντελεήμονα...

Μετά όταν υπηρετούσα στο πολεμικό ναυτικό περίμενα πως και πως να φτάσω στο σπίτι μου (εξοχικό πλέον) να βγάλω τη στολή και να απολαύσω τις νυχτερινές συζητήσεις με τους δικούς μου ανθρώπους... Αργότερα όταν δούλευα στην Ολυμπιακή περίμενα τα απογεύματα μαζί με άλλους φίλους στο γήπεδο και να παίξουμε το αγαπημένο μας διπλό και καμιά φορά να παίξουμε στοίχημα ένα αναψυκτικό. Κάποτε χάναμε, κάποτε κερδίζαμε, έτσι είναι η ζωή!!! Και ήρθε η στιγμή να πάρουμε απόφαση να χτίσουμε ένα σύγχρονο σπίτι.

Η επιθυμία μας ήταν να ζήσουμε για πάντα στην Πεντέλη. Με πολύ προσωπική δουλειά και αρκετές στερήσεις το ολοκληρώσαμε. Ήμουνα ήδη η τέταρτη γενιά που πέρασε από αυτό σε 65 χρόνια. Ακολούθησαν τα ανίψια μου και τα παιδιά τους...

 

Όλη η ζωή μας στο βουνό...

Όταν ήρθα για μόνιμη εγκατάσταση και έγινα διευθυντής σε γυμνάσιο της περιοχής προσπάθησα να κάνω τους μαθητές μου να αγαπήσουν το βουνό. Οργανώσαμε δενδροφύτευση (γιατί άραγε δεν συμπεριλαμβάνεται στις δράσεις του προγράμματος των σχολείων της Β΄ Αθήνας;), και από τότε τα αναδασωμένα τμήματα ξαναπρασίνισαν!!!

 



μίλησα σε ΚΑΠΗ του δήμου για διάφορα πολιτιστικά θέματα και τελευταία ορειβατικός σύλλογος Βριλησσός μου έδωσε τη δυνατότητα να παρουσιάζω το πλούτο του Πεντελικού στους συμμετέχοντες στη διάσχιση της Ρεματιάς Πεντέλης -Χαλανδρίου και οι οποίοι δεν είναι και λίγοι. Συνήθως πάνω από 300 άτομα!!!

 







Όταν θέλω να καθαρίσει το μυαλό και η ψυχή μου, το καταφύγιο μου είναι το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του λατόμου δώρο των εργατών του μαρμάρου. Τελευταία ο αγαπημένος σύντροφος της ζωής μου το Πεντελικό, εκτός της γιατρειάς της ψυχής μου γιατρεύει και το σώμα μου. Μαζεύω βαλσαμόχορτο, θυμάρι, θρούμπι προσεκτικά για να μην εμποδίσω τις μέλισσες στερώντας τους το νέκταρ. Προσπαθώ να αφυπνίσω μαθητικές ομάδες διοργανώνοντας ξεναγήσεις αφιλοκερδώς για τη γνωριμία τους με το Πεντελικό σε συνεργασία με το Βριλησσό.




 Έγραψα ένα κείμενο για την ιστορία και τη προσφορά του Πεντελικού και επί πλέον δημιούργησα ένα φιλμάκι.

(Βλέπε: Πεντέλη: Το ιερό βουνό της Αττικής αφηγείται την ιστορία του.  https://drive.google.com/file/d/1x0Q8bmGExCEDl1x6MhVx_iLbEsEjfR4e/view  https://www.youtube.com/watch;v=c0D5xlqJ0FE )

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξαν και πολλές ομάδες που ενδιαφέρθηκαν. Κάθε φορά στη γιορτή του Άη Γιάννη τη γιορτάζουμε με ευχαρίστηση εμείς οι παλιοί Πεντελιώτες με την ελπίδα ότι και του χρόνου θα είμαστε γεροί. Δεν έχω δικαίωμα να γράψω για το πληγωμένο μου σύντροφο αλλά υποχρέωση!!! Υποχρέωση ώσπου να μας δώσει τη χαρά όπως το κλαδί αυτού του πλάτανου.


Ότι και να συμβεί στη ζωή σου πρέπει να ξανασηκωθείς!!! Να ξανανθίσεις!!!

 

Γ. Σκέψεις- απόψεις για προβληματισμό.

Επειδή τα προβλήματα είναι πολυπαραγοντικά και η επίλυσή τους απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση θα προσπαθήσω να τα αναλύσω με τον ίδιο τρόπο. Οι σκέψεις και οι προτάσεις αφορούν περιοχές που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασικών περιοχών.

 

Γ.1.Υλικά κατασκευής των οικοδομημάτων.

Το λόγο έχουν οι μηχανικοί. Αποδείχτηκε από το κλειστό γυμναστήριο του οποίου η σκεπή είναι ξύλινη σε σχέση με το διπλανό κτίριο του γυμνασίου- λυκείου ότι το ξύλο είναι εύφλεκτο υλικό όπως και οι σκεπές των σπιτιών.

 



Μήπως πρέπει να εξεταστεί η χρήση διαφορετικών πυρίμαχων υλικών. Πρέπει να υπάρξει σχετική οδηγία ώστε σε κάθε επίπεδο της οικοδομής να υπάρχουν πολλά σημεία υδροληψίας π.χ. βρύσες με βάνες εκτόξευσης νερού υπό πίεση και λάστιχα πολλών μέτρων για να μπορούν να σβήνουν τη φωτιά.

Μήπως πρέπει να υπάρχει περιμετρικά του κτιρίου μεταλλικός ανοξείδωτος ή ορειχάλκινος σωλήνας νερού που θα κατιονίζει το κτίριο με νερό ώστε να αποφεύγεται η ολική καταστροφή του κτιρίου; Μήπως πρέπει να επιδοτηθούν από κάποιο ευρωπαϊκό ή εθνικό πρόγραμμα οι δεξαμενές συγκέντρωσης νερού της βροχής ώστε όταν σε περίπτωση πυρκαγιάς πέφτει η πίεση του νερού λόγω της λειτουργίας πολλών βρυσών να λειτουργεί εφεδρικά το σύστημα πυρόσβεσης από νερό των δεξαμενών;

 

Γ.2.Είδος φυτοκάλυψης.

Αποδείχτηκε ότι το πεύκο είναι πολύ πυροφιλικό και σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταδίδει τη φωτιά σε μακρινή απόσταση.

Μήπως πρέπει να σκεφτούμε τη δυνατότητα φύτευσης πυροανθεκτικών φυτών παραδείγματος χάρη βελανιδιές, κουμαριές, χαρουπιές κλπ στη θέση των πεύκων;

Στην αρχαία εποχή στο οικοσύστημα του αττικού τοπίου επικρατούσαν οι βελανιδιές οι οποίες κόπηκαν για να κατασκευαστούν οι τριήρεις του αθηναϊκού στόλου. Γνωρίζω την επιστημονική άποψη των οικολόγων περί φυσικής αναγέννησης του δάσους. Στο Πεντελικό όμως που έχει καεί κατ’ επανάληψη δεν υπάρχουν άκαυστοι πυρήνες ή νησίδες μέσα στο δάσος ώστε να δώσουν καινούργια φυτά. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ύπαρξη πεύκων μέσα σε οικόπεδα εντός του αστικού ιστού (έχων ο ίδιος πρόβλημα). Τα πεύκα εκτός των ιδίων που είναι πολύ εύφλεκτα είναι και οι πευκοβελώνες τους που πέφτουν συνεχώς και μπορεί να αποτελέσουν καύσιμο ύλη για έρπουσα πυρκαγιά.

Απευθύνθηκα λοιπόν στην Πολεοδομία, στο Δασαρχείο και στην Πολιτική Προστασία του δήμου ώστε να κοπούν τα πεύκα του απέναντι οικοπέδου που έχουνε κλίση προς την οικία μου που αν πέσουν από το βάρος του χιονιού ή φλεγόμενα (κάτι που παρ’ ολίγο δεν συνέβη στη τελευταία πυρκαγιά), η καταστροφή της οικείας μου θα είναι βέβαια. Στην τελευταία πυρκαγιά αν έπαιρναν φωτιά δεν θα γλύτωνε τίποτα.... Η λογική λέει ότι για να μη χάνεται αναίτια ο μηχανισμός παραγωγής οξυγόνου θα πρέπει υποχρεωτικά τα πεύκα να αντικαθίσταται από άλλα φυτά. Παραδείγματος χάρη πλατανόφυλλη μουριά. Αν προκριθεί η λύση για αλλαγή του είδους της φυτοκάλυψης και απαιτεί πότισμα των νεαρών δέντρων στο δάσος για κάποιο διάστημα πρέπει να συνδράμουν όλοι. Το πεύκο αν καεί δεν αναγεννάται από μόνο του, αντίθετα το πλατάνι και ένα κλαδί να σωθεί θα αναγεννηθεί. Μήπως πρέπει να σκεφτούμε την αντικατάσταση του πεύκου στα ήδη υπάρχοντα καμένα δάση;

 

 

Γ.3. Συνεισφορά της Εκπαίδευσης.

Σαν αφυπηρετήσας εκπαιδευτικός με εμπειρία στο σχεδιασμό και τη κατάρτιση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και σαν επιμορφωτής αργότερα στο ίδιο αντικείμενο προσπάθησα πάρα πολύ μαζί με τους συναδέλφους Θέμη και Μιχάλη να πείσω γνωστούς και συναδέλφους αντιδημάρχους παιδείας όμορων με εμένα δήμων να λειτουργήσουμε ένα Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Πεντελικό όρος, με σκοπό την ενημέρωση την ευαισθητοποίηση μαθητικών ομάδων σχετικά εκτός των άλλων και με τις δασικές πυρκαγιές. Το ΚΠΕ Αργυρούπολης πρωτοπόρο σε αυτό το θέμα με δουλειά πολλών παιδαγωγικών ομάδων και αρκετές επικαιροποιήσεις έχει αναρτήσει το σχετικό υλικό του προγράμματος.

(Βλέπε https://www.kpea.gr/forest_fires.php

https://www.kpea.gr/dasos.php )

 

Βέβαια η ανησυχούσα πολιτεία έχει αφήσει τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Αττική, όχι σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή με ένα ή δύο εκπαιδευτικούς. Το γεγονός αυτό είναι για προβληματισμό. Θεωρεί την εκπαίδευση των αυριανών πολιτών μη απαραίτητη...

Δεν θα πρέπει να οργανώνονται περίπατοι από κάθε σχολική μονάδα που “ακουμπάει» στο Πεντελικό ώστε οι αυριανοί πολίτες να έρχονται σε επαφή με το ιερό βουνό της αττικής και με τις ενέργειές τους να το θεραπεύουν; Δηλαδή να καθαρίζουν μονοπάτια, να ποτίζουν τα νεαρά φυτά και στο τέλος να διασχίζουνε τη Ρεματιά της Πεντέλης με επίβλεψη ορειβατών και εκπαιδευτικών με σκοπό εκτός των άλλων και τη γνώση της ιστορίας του ιερού βουνού και την αγάπη προς το φυσικό περιβάλλον;


Γ.4.Κατανόηση της μετάδοσης φωτιάς.

Παρατήρησα ότι όλες τις ρεματιές που ξεκινάνε και διατρέχουν των αστικό ιστό της Νέας Πεντέλης υπέστησαν μεγάλες καταστροφές. Κατανόησα λοιπόν ότι φωτιά ακολουθεί το γρηγορότερο δρόμο που είναι οι ρεματιές. Στις ρεματιές δημιουργείται με το φαινόμενο Bernoulli, της ροής των ρευστών όπου η διαφορά πίεσης μεταξύ δύο σημείων της ρεματιάς (είσοδος- έξοδος), αναγκάζει τον άνεμο να κινείται πιο γρήγορα. Είναι ανάλογο του νερού που ακολουθεί στη κίνηση του τη μεγαλύτερη διαφορά υψομέτρου Άρα αφού το γνωρίζουμε αυτό μήπως πρέπει οι δυνάμεις της Πυρόσβεσης να προσπαθήσουν να εγκλωβίσουν εκεί τη φωτιά και να εμποδίσουν τη μετάδοση της σε γειτονικές περιοχές; Αποδείχτηκε ότι οι πιο σοβαρές ζημιές από τη πυρκαγιά έγιναν στις ρεματιές και στους παρακείμενους δρόμους.



Γ.4.1.Ρεματιά Αγίου Σύλλα.

 






 

Γ.4.1.1.Οδός Κωνσταντινουπόλεως.



 


 Γ.4.2.Ρεματιά Περικλέους.








Γ.4.3. Ρεματιά Βριλησσού.






Γ.4.4.Ρεματιά Παλιάς Πεντέλης.











Δ. Κυβερνητικές ευθύνες.

Θεωρώ ότι διαχρονικά οι ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι πολλές και σημαντικές και ειδικά μετά την πυρκαγιά στο Μάτι θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας εισαγγελικής αρχής. Θα προσπαθήσω να το αναλύσω:

Είναι γνωστό ότι από πολλά χρόνια πριν η γραμμή παραγωγής των Canadair της Bombardier στον Καναδά έχει κλείσει. Εξ’ άλλου τα αεροπλάνα που πετούν με αυτοθυσία οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν μία δυσκολία να πετούν με ισχυρούς ανέμους. Είναι παλιά και λείπουν βασικά ανταλλακτικά. Ούτε φυσικά μπορεί να πετάξουν τα αεροπλάνα στο σκοτάδι. Από τις 8 η ώρα το απόγευμα έως την ανατολή του ηλίου δεν πετάνε, οπότε η φωτιά με ισχυρούς ανέμους πως θα ελεχθεί; Ποιά είναι η μέριμνα των κυβερνήσεων διαχρονικά να βγουν στην αγορά και να προμηθευτούν ικανά αεροσκάφη με δυνατότητα νυχτερινής πτήσης, όσο ακριβά κι αν είναι. Υπάρχουν ιαπωνικά που έχουν αυτή τη δυνατότητα. Στο κάτω-κάτω παρ’ όλες τις μνημονιακές δεσμεύσεις που φτωχοποίησαν τους πολίτες, ας παζάρευαν το ισόποσα ποσό της αξίας των όπλων που δόθηκαν στην Ουκρανία να δοθεί για αγορά πυροσβεστικών αεροσκαφών. Τα καινούργια που θα έρθουν μεταξύ 2027- 2030 θα λύσουν το πρόβλημα. Μέχρι τότε πως πορευόμαστε;

Θα ήθελα να ήξεραν οι πολίτες το πρόγραμμα που καταρτίστηκε από τους φορείς για την αντιπυρική περίοδο του 2024 και τι από όλα αυτά επιτελέστηκε. Τι έγιναν τα περιβόητα drones που πέταξαν και σε τι φάνηκαν χρήσιμα; Εννοείται ότι για όλα αυτά πρέπει να δοθούν στη δημοσιότητα διαγωνισμοί, δαπάνες και λοιπά.

Αξιοποιήθηκαν ευρωπαϊκά προγράμματα με χρηματοδότηση, εντάχθηκαν καινούργια που αφορούν την πρόληψη; Δεν μπορεί να τοποθετείται σε θέση ευθύνης Υπουργός, Γενικός Γραμματέας, Αντιπεριφερειάρχης Πολιτικής Προστασίας άτομο που αγνοεί εντελώς το αντικείμενο με ελάχιστη εργασιακή εμπειρία μόνο και μόνο ότι πήρε κάποιες χιλιάδες ψήφους. Η επιλογή του προσώπου πρέπει να γίνεται από Ανεξάρτητη Αρχή από κατάλογο που θα προτείνει προφανώς ο ιεραρχικά υπεύθυνος (παραδείγματος χάρη ο πρωθυπουργός για τον υπουργό) και αυτό να καθιερωθεί και νομοθετικά. Ο γράφων έχει την εμπειρία να δει πως καθοδήγησε τις ομάδες πυρόσβεσης ο κύριος Φούρλας, πρώην αρχηγός της Πυροσβεστικής στην κατάσβεση της φωτιάς που απείλησε το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης πριν κάποια χρόνια. Η γνώση του αντικειμένου είναι εκ των ουκ άνευ. Να μη χρησιμοποιεί η κυβέρνηση τα ΜΜΕ για να απαλύνει τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς, εξαγοράζοντας πρόθυμους δημοσιογράφους με αντίδωρα. Το ίδιο αφορά και την αντιπολίτευση που πρέπει να συμβάλει με στοχευμένη κριτική και όχι κραυγές. Δυστυχώς όμως όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι κατώτερο των περιστάσεων. Για παράδειγμα στην ψηφιακή εποχή δεν μπορεί να λες ότι πέταγαν 32 εναέρια μέσα. Ας μας δώσουν τους κωδικούς των ιπταμένων μέσων για να το διαπιστώσουμε. Δηλώνω κατηγορηματικά ότι τη στιγμή που εγκατέλειψα το σπίτι μου στη Νέα Πεντέλη γύρω στις μια και τέταρτο πετούσε μόνο ένα ελικόπτερο. Κατά διαστήματα υπήρξε ενίσχυση ενός ακόμη ελικοπτέρου.

Η Κυβέρνηση πρέπει να επικοινωνήσει σε όλα τα φόρα ότι η Ελλάδα είναι ιδιαίτερη περίπτωση γεωμορφολογικά και οικολογικά. Για αυτό είναι τόσο όμορφη. Δεν είναι Βέλγιο ή Ολλανδία και απαιτεί πολλούς πόρους και για την πυρόσβεση.

Τέλος αρμοδιότητα της Κυβέρνησης είναι να λύσει το θέμα νομοθετικά της εμπλοκής πολλών φορέων στην ίδια περιοχή με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση και κωλυσιεργία. Π.χ. μέσα στην ίδια ρεματιά έχουν αρμοδιότητα και ο Δήμος και η Περιφέρεια για να μην αγνοήσουμε τη Πολεοδομία και το Δασαρχείο. Μύλος!!!

 

Ε. Ορεινοί όγκοι.

Βλέποντας τις παλιές αντιπυρικές ζώνες πλάτους 2 έως 3 μέτρα, που είχαν δημιουργηθεί δεκαετίες πριν (από τότε δεν έχουν διανοιχτεί ή δημιουργηθεί καινούργιες), διαπιστώνεται ότι ούτε σαν δρόμοι προσπέλασης των πυροσβεστικών οχημάτων (επειδή υπάρχει ο κίνδυνος εγκλωβισμού τους), μπορεί να λειτουργήσουν, πόσο μάλλον σαν αποτροπή μετάδοση φωτιάς, καθώς η βλάστηση αποτελείται κατά κύριο λόγο από πεύκα που είναι γνωστόν ότι τα κουκουνάρια μεταδίδουν τη φωτιά σε μεγάλες αποστάσεις.

 



 Άλλο θέμα στους ορεινούς όγκους είναι η παροχή νερού στα εναέρια μέσα, ελικόπτερα κυρίως και δευτερευόντως αεροπλάνα που καθυστερούν να γεμίσουν με νερό λόγω της μεγάλης απόστασης που έχουν να διανύσουν (να πάνε και να επιστρέψουν).

 



Μήπως πρέπει να εξεταστεί η κατασκευή υδάτινων συλλεκτήρων όμβριων υδάτων ή μικρά φράγματα ανάσχεσης της ταχύτητας του νερού ή να γίνουν υδρογεωτρήσεις σε σημεία που θα υποδείξουν ειδικοί, ώστε αυτή η απόσταση να γίνει μικρότερη; Γνωστό είναι ότι η εναλλαγή μαρμάρων και σχιστολίθων στο Πεντελικό όρος ευνοεί την ανάπτυξη υπόγειας υδροφορίας και εμφάνισης πολλών πηγών.

 

 

ΣΤ. Ευθύνες των Ο.Τ.Α. του Πεντελικού.

Οι δήμοι και οι κοινότητες που εφάπτονται του Πεντελικού όρους συνέστησαν τον ΣΠΑΠ (Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπλασης του Πεντελικού). Δεν γνωρίζω επακριβώς ούτε τη στελέχωση του, ούτε το προσωπικό του, αν δηλαδή είναι έμμισθο ή άμισθο, ούτε τις υποχρεώσεις και τους αρμοδιότητες του, και τις δράσεις του. Αυτό πιθανόν να είναι έρευνα της εισαγγελικής αρχής αν λειτούργησαν όλα σύμφωνα με το καταστατικό λειτουργίας του. Θεωρώ ότι για τα ελληνικά δεδομένα είναι ένας πρωτοποριακός θεσμός και περιποιώ απεριόριστο σεβασμό στους εθελοντές του, που σημειωτέον έχουν θρηνήσει σε προηγούμενη πυρκαγιά απώλεια μέλους τους και υπάρχουν πολλές μαρτυρίες κατοίκων της Νέας Πεντέλης ότι οι εθελοντές έσωσαν τα σπίτια τους. Πρέπει όμως ο ΣΠΑΠ να καταθέτει το πρόγραμμα που είχε καταρχήν καταρτίσει πριν και μετά την αντιπυρική περίοδο του 2024 για να μπορέσει ο καθένας να βγάλετε συμπεράσματα του.

Αξιοπρόσεκτο με τη κακή έννοια είναι ότι οι Δήμοι Πεντέλης και Βριλησσίων δεν διοργάνωσαν ένα συνέδριο ή έστω μία συζήτηση που ειδικοί θα ενημέρωναν για την πρόληψη της εκδήλωσης πυρκαγιάς και τη μεταπυρική διαχείριση. Αντιθέτως ο πεζοπορικός όμιλος Βριλησσός προς τιμή του διοργάνωσε συζήτηση με αρκετά μεγάλη συμμετοχή πολιτών και κάποιων εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ταυτόχρονα διαμαρτυρήθηκε για το ανεξέλεκτο κόψιμο των κορμών των πεύκων που οδήγησε σε»Κρανίου Τόπο».

 




Ζ. Ευθύνες των Ο.Τ.Α της Αττικής.

Βλέποντας τη φωτιά σε εξέλιξη και σε συνάρτηση με τις μετεωρολογικές προβλέψεις οι ΟΤΑ της Αττικής πρέπει να διαθέτουν όλο το στόλο των υδροφόρων οχημάτων που έχουν στους δοκιμαζόμενους δήμους. Η Πυροσβεστική πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με τα γεγονότα της πρώτης γραμμής και οι αναζωπυρώσεις να αντιμετωπίζονται συντονισμένα κατόπιν οδηγιών της Πυροσβεστικής από υδροφόρα των ΟΤΑ. Τα οχήματα της Πυροσβεστικής δεν επαρκούν για μία μεγάλη πυρκαγιά και εκτός των άλλων το νερό εξαντλείται γρήγορα και ο χρόνος αναπλήρωσης του είναι καθοριστικός για την κατάσβεση της φωτιάς. Όταν υπάρχει πρόβλημα πρέπει να συνδράμουν όλοι και ο μηχανισμός αλληλεγγύης πρέπει να είναι έτοιμος και γνωστός τοις πάσι.

Φέτος βγήκε μία εγκύκλιος για καθαρισμό των οικοπέδων. Σε μεγάλο βαθμό οι πολίτες ανταποκρίθηκαν. Μάζεψαν την ξηρά ύλη και τη στοίβαξαν έξω από τα οικόπεδα τους. Όμως οι δήμοι ήταν ανέτοιμοι να τη μεταφέρουν και πιο ανέτοιμοι ακόμα να τη διαχειριστούν. Που είναι οι κλαδοποιητές να μετατρέψουν την ξηρά ύλης σε πρώτη ύλη για λίπασμα;

Η διαχείριση και η ανακύκλωση είναι έννοιες άγνωστες στην ελληνική παιδεία και την ελληνική κοινωνία. Η εύκολη λύση ήταν να επιβαρυνθούν οι πολίτες για την απομάκρυνση της ξηράς ύλης πληρώνοντας φορτηγά. Σε μια ευνομούμενη κοινωνία ο πολίτης δεν είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος ή η αγελάδα για άρμεγμα. Εκτός και αν υπάρχουν λεφτόδεντρα που έλεγε μια ψυχή... Ίσως όμως να υπάρχουν για μερικούς.

Πάντως άκουσα και ένα σημαίνον πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας να διατυπώνει τη βεβαιότητα ότι όσα σπίτια κάηκαν κατά 90%, επειδή οι ιδιοκτήτες τους δεν είχαν καθαρίσει τα οικόπεδα τους. Εγώ επί τρεις ημέρες γύρναγα για να φωτογραφίσω και να παρατηρήσω τις διεργασίες εξάπλωσης της φωτιάς και σε τέτοιο συμπέρασμα δεν κατέληξα Με ποιά στοιχεία, ποιές καταγραφές το έκανε, αφού οι υπηρεσίες του υπουργείου δεν είχαν ξεκινήσει καν τις αυτοψίες. Είναι απορίας άξιο!!! Αλλά άμα το λες στα ΜΜΕ και το καταπίνουν αμάσητο, τότε είσαι σοφός!!!

 

Η. Εναέρια μέσα.

Σε προηγούμενες πυρκαγιές είχε θεαθεί να πετάει το ελικόπτερο Sikorsky που έπαιρνε μεγάλη ποσότητα νερού. Τι έγινε φέτος;

Τα εναέρια μέσα έχει τονιστεί ότι δεν πετάνε από τις 8:00 το βράδυ έως το πρώτο χάραγμα. Δεν μπορούν επίσης να συνδράμουν τα πεζοπόρα τμήματα λόγω της έλλειψης ορατότητας. Άρα για 10 περίπου ώρες αφήνεις τη φωτιά ανεξέλικτη... Είναι γνωστό ότι άλλος είναι ο αριθμός των αεροσκαφών που διαθέτει η χώρα και άλλος αριθμός που έχει την ικανότητα να πετάει. Κάποια χρησιμοποιούνται ως ανταλλακτικά και “κανιβαλλίζονται”. Παρ’ όλες της φιλότιμες προσπάθειες των μηχανικών της Πολεμικής Αεροπορίας, αγνοείται ο όρος “κόπωση»του εναέριου μέσου και κόπωση του ιπταμένου προσωπικού. Τα εναέρια μέσα και το ιπτάμενο προσωπικό πετούν μέσα από ακραίες συνθήκες ανέμου, ορατότητας και θερμοκρασίας κάτι που έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια του μέσου και του ανθρώπινου δυναμικού.

Κατανοώ τις γεωστρατηγικές δεσμεύσεις, αλλά δεν κατανοώ ότι τα Berriev τα έβγαλαν αναποτελεσματικά σε ορεινούς όγκους. Η Δαδιά ήταν ορεινό γεωπεριβάλλον; Αν το διαθέταμε τη κρίσιμη στιγμή δεν θα ήτανε χρήσιμο εργαλείο;

 

 

Θ. Λειτουργία της Πυροσβεστικής.

Έχω την αίσθηση ότι όσο λειτουργούσε η Υπηρεσία Δασοπυρόσβεσης είχε καλύτερα αποτελέσματα. Μάλλον η κατάργηση της έγινε για δημοσιονομικούς λόγους. Όμως το προσωπικό τότε ήταν πιο εξοικειωμένο στα ορεινά περιβάλλοντα. Με απέραντο σεβασμό στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος προκύπτουν κάποια ερωτήματα για τη μετάδοση φωτιάς από το Βαρνάβα έως το Πεντελικό έως τον οικισμό Ανατολή της Νέας Μάκρης. Όντως οι άνεμοι ήταν ισχυρότατοι με συχνή αλλαγή πορείας.

Πως όμως πάντα οι φωτιές εμφανίζονται όταν οι άνεμοι είναι ισχυροί και ποτέ όταν είναι ασθενείς και όποια θερμοκρασία να επικρατεί. Π.χ. 50 βαθμοί Κελσίου. Άρα έχουμε εμπρησμούς; Υπάρχουν όμως αναφορές κατοίκων και εθελοντών ότι συνδρομή του Πυροσβεστικού Σώματος ήταν ελλιπής και ειδικά κάτω από τη Σπηλιά του Νταβέλη στο πρώτο στάδιο της πυρκαγιάς όταν αρχικά ήδη είχε σβηστεί η φωτιά, αλλά υπήρχε κίνδυνος αναζωπυρώσεων το όχημα που επιτηρούσε έφυγε για αλλού παρ’ όλες υποδείξεις των εθελοντών ότι φωτιά θα μεταδιδόταν στον οικισμό ταχύτατα της Νέας Πεντέλης όπως και έγινε.

Αν δόθηκαν τέτοιες εντολές πρέπει να γνωρίζουμε από ποιόν και γιατί. Εν πάσει περιπτώσει όλες οι συνομιλίες του Κέντρου Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής που αφορούν την κίνηση των πυροσβεστικών οχημάτων πρέπει να καταγράφονται και στην περίπτωση έρευνας να δίνονται ακριβώς όπως συνέβησαν χωρίς ρετουσάρισμα. Η Δημοκρατία χωρίς έλεγχο και λογοδοσία δεν μπορεί να λειτουργήσει.

 

 Ι. Λειτουργία του 112.

Είναι κατανοητό ότι μετά την απώλεια τόσων αθώων ψυχών στο Μάτι της Αττικής, η πρώτη προτεραιότητα είναι η διάσωση των ανθρωπίνων ζωών. Είναι απαράδεκτο να γίνεται πολιτική συζήτηση με το κυρίαρχο επιχείρημα ότι εμείς χάσαμε τόσους, εσείς;

Μήπως η εγκατάλειψη των περιουσιών των πολιτών τους (ενημέρωση του 112 για απομάκρυνση από τη περιοχή), σημαίνει παράδοση τους στη διάθεση της φωτιάς και απουσία οποιασδήποτε προσπάθειας κατάσβεσης της πυρκαγιάς και διάσωση των περιουσιών;

Μήπως πρέπει να υπάρξει ένα πιο οργανωμένο σχέδιο χωρίς να κινδυνεύσουν άνθρωποι;

Η εμπειρία της δράσης των εθελοντών στη πυρκαγιά της Νέας Πεντέλης πρέπει να καταγραφεί. Διασώθηκαν περιουσίες χωρίς να κινδυνεύσει κανείς.

 

Κ. Διεθνείς συνεργασίες.

Πρέπει το αίτημα για αρωγή βοήθειας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό υποστήριξης να γίνεται εγκαίρως για να έχει νόημα. Μέχρι τώρα 23 Αυγούστου του 2024 στη Νέα Μάκρη κυκλοφορούν ολοκαίνουργια πυροσβεστικά οχήματα με ξένες πινακίδες που κυκλοφορούν στους δρόμους για να “γνωρίσουν” την περιοχή. Τα χρειαζόμασταν στη μάχη με τις φλόγες. Ούτε πριν ούτε μετά. Μετά δεν έχει κανένα νόημα η παρουσία τους, εκτός του φαίνεσθαι. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με τα οχήματα της δικής μας πυροσβεστικής. Η παρουσία τους στη Νέα Πεντέλη είναι παντού. Εξυπηρετεί όμως την ανάγκη του να δείξουμε ότι είναι εκεί, σε λάθος χρόνο όμως, χωρίς την παραμικρή μομφή και πάντα με ευγνωμοσύνη στα πληρώματα των οχημάτων.

 

 

Λ. Οι Άνθρωποι - Εθελοντές. Οι Άγγελοι της Πεντέλης. 

Τα παιδιά της διπλανής πόρτας.

Πήγα στο σπίτι μου μετά που έσβησε η πυρκαγιά. Είχα φύγει γιατί δεν ήξερα πως θα λειτουργούσε ο απινιδωτής σε συνθήκες υψηλού θερμικού φορτίου. Το άφησα στο έλεος της φωτιάς και τη προστασία του Θεού. Δεν ξέρει κανείς πόσο αγωνίστηκα για να το τελειώσω. Τέσσερα χρόνια Αιθιοπία με απόσπαση από το ΥΠΕΠΘ, πολύ προσωπική δουλειά.

Κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς ενημερωνόμουνα συνεχώς ότι το απέναντι οικόπεδο είχε πιάσει φωτιά και η ξυλεία του ακριβώς από κάτω του δικού μου συνορεύοντος οικοπέδου, του οποίου η οικοδομή είναι υπό ανέγερση. Κάποια στιγμή το σκέπαστρο του πρώτου ορόφου στην είσοδο με πληροφόρησαν ότι έπιασε φωτιά. Κάηκαν κάποια κεραμίδια, η μεμβράνη που τοποθετείται κάτω από αυτά, έλιωσε, ρευστοποιήθηκε... Ήταν θέμα λεπτών να λαμπαδιάσει όλο το σπίτι, ασφαλισμένο μεν αλλά...

 








Πέρασαν οι εποχές που έκανες κάτι!!! Τώρα να το συντηρήσεις δεν μπορείς όχι να το ξαναχτίσεις. Και σε αντίθεση με το τι πιστεύουν οι πολλοί η Νέα Πεντέλη δεν κατοικείται από πλούσιους!!! Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και είδα ότι ήταν άθικτο, αλλά μόνο κάποια περιφερειακά συστήματα κάηκαν (πλαστικός εξωτερικός αγωγός ομβρίων), δάκρυσα. Ξανά έβλεπα το σπίτι μου... Ευχαρίστησα νοερά τον άνθρωπο που προσευχόταν για να σωθεί από τη λαίλαπα. αυτό Τον πατέρα Ευάγγελο και αναζήτησα τον Άγγελο που έσβησε τη φωτιά στο σπίτι μου. Το λένε Μιχάλη ούτε το όνομά του δεν ήξερα, ούτε ποτέ είχα τύχει να του πω καλημέρα. Στο διπλανό σπίτι μένει. Νοικάρης!!! Το παιδί της διπλανής πόρτας!!! Με ένα αγγελικό πρόσωπο. Βιοπαλαιστής από τα Τρίκαλα. Παντρεμένος με ένα μικρό κοριτσάκι. Τον είδα για να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου.

- “Ξέρετε, απομάκρυνα πρώτα από όλα την οικογένειά μου και μετά ξαναγύρισα. Τσουρουφλίστηκα λίγο και τα παπούτσια μου παραλίγο να καούνε. Στο τέλος τα πέταξα. Ένοιωθα τη ζέστη. Μπήκα στο οικόπεδο σας που είδα ότι είχε θέμα και πήρα το λάστιχο που είχατε στην αυλή σας για να σβήσω τη φωτιά που έκαιγε στο από κάτω του δικού σας οικόπεδο. Συγνώμη αν σας έκανα άνω κάτω τον κήπο σας. Είχα αποφασίσει να μείνω και θα έφευγα μόνο στην περίπτωση που κινδύνευε η ζωή μου. Δεν θα άφηνα τα σπίτια να καούν... Την ώρα που έσβησα τη φωτιά στη ξυλεία του υπό ανέγερση οικοπέδου, και ευτυχώς το πεύκο που είναι δίπλα στο σπίτι σας μόνο τσουρουφλίστηκε λίγο, ειδάλλως.... Και ενώ έφευγα είδα μία μικρή φωτιά πάνω από το σκέπαστρο. Έβγαλα από το λάστιχο μου το πιεστικό σύνδεσμο, το έβαλα στο δικό σας λάστιχο, σκαρφάλωσα στα κάγκελα και την έσβησα. Με βοήθησαν και δύο περαστικοί“, μου είπε.

 -”Τους γνωρίζεις για να τους ευχαριστήσω και αυτούς “; τον ρώτησα.

- “ Ούτε τους ξέρω. Περαστικοί ήταν...”.

Κυκλοφορούσαν τις στιγμές εκείνες οι Άγγελοι. Οι Άγγελοι των σπιτιών της Πεντέλης. Συγκέντρωσα πληροφορίες για αυτούς από μαρτυρίες και όλοι εσείς που διαβάζετε το άρθρο κάνετε μια προσευχή για την υγεία τους και την υγεία των οικογενειών τους. Είναι ο Διαμαντής με τον αδελφό του το Βασίλη που έσωσε το σπίτι της Δέσποινας με τα μηχανήματα του. Φόρτωσε στο φορτηγό του μια υδροφόρα και κατάβρεξε το κήπο, σώζοντας το σπίτι της. Η ίδια έλειπε στη Μυτιλήνη.

Από πληροφορίες που συνέλεξα από φίλους άλλοι Άγγελοι είναι: Ο Στέφανος, ο Νίκος, ο Αντώνης, ο Γιώργος, ο Ευάγγελος, ο Λουκάς, ο Μάρκος, ο Κωνσταντίνος, ο Αλέξανδρος, ο Λουκάς, ο Παναγιώτης, ο Γιώργος, ο Ηλίας, ο Γιώργος, ο Ηλίας, ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Σπύρος, ο Ιωάννης, ο Νίκος, ο Άγγελος.

Αν και γνωρίζω τα επίθετα τους δεν τα έγραψα, ταπεινά συγγνώμη αν παρέλειψα κάποιον. Αυτοί έκαναν το χρέος τους. Χρέος της Πολιτείας και όλων εμάς σαν κοινωνία είναι να τους τιμήσουμε. Τα παιδιά του Βριλησσού έσωσαν σπίτια στο Πάτημα Βριλησσίων.

Ότι σώθηκε στην Πεντέλη, σώθηκε από εθελοντές. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς να έρθουν μετά για να εξαγοράσουν την πράξη τους. Σεμνά, ταπεινά, αθόρυβα, όπως αρμόζει στους Αγγέλους!!!

Υποχρέωση μας είναι να το επικοινωνήσουμε και να προτείνουμε ότι εφόσον υπάρχει το σώμα των εθελοντών, να οργανωθεί μέσω σεμιναρίων, ενημερώσεων και να δημιουργηθεί μία βάση δεδομένων για να γνωρίζει ο καθένας εθελοντής που πρέπει να τρέξει για να συνδράμει, που είναι τα σημεία απόληψης του νερού κλπ, όταν παραστεί ανάγκη. Οι πράξεις τους πρέπει να είναι σημεία αναφοράς στην εκπαίδευση των μαθητών των οικισμών του Δήμου Πεντέλης.

 

 

Μ. Μεταπυρική διαχείριση.

Μετά το σβήσιμο της φωτιάς, δεν ολοκληρώθηκε η καταστροφή. Ακολουθούν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Σε λίγο μπαίνουμε στο φθινόπωρο και θα αρχίσουν οι βροχές. Το πρώτο καθήκον είναι η μη απομάκρυνση του εδάφους από τις βροχές, καθώς δεν υπάρχουν οι ρίζες των φυτών που να απορροφούν το νερό. Έτσι γίνεται γρήγορα το ξέπλυμα, το οποίο με τη σειρά του καθυστερεί το πρασίνισμα του τοπίου με κάθε λογής φυτά: χόρτα, φρύγανα, θάμνους, δέντρα, μακί. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται και το συντομότερο μάλιστα, να τοποθετηθούν από τους ήδη καμένους και κομμένους κορμούς (κορμοδέματα και κλαδοπλέγματα), και να κατασκευαστούν μικρά φράγματα ανάσχεσης της ταχύτητας του νερού κατά το πρότυπο της κατασκευής που έχει γίνει στην Ανατολή στη Νέα Μάκρη, όπου εκεί η υδραυλική κλίση είναι πολύ μεγάλη. Μέχρι τώρα μόνο στο λόφο απέναντι από τη Μονή Πεντέλης έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία.

 


Εξυπακούεται ότι η κοπή των καμένων δένδρων πρέπει να γίνεται με σύμφωνη γνώμη των ειδικών και να κοπούν μόνο τα απολύτως απαραίτητα δένδρα. Όχι να γίνει μια βίαιη αποδένδρωση....

Επιβάλλεται να γίνει το ίδιο σε όλο το Πεντελικό και βέβαια με διαφανείς οικονομικές διαδικασίες... Η αναδάσωση είναι το επόμενο στάδιο της αντιπλημμυρικής αντιμετώπισης.

Παράλληλα πρέπει να αρχίσει άμεσα και η επίλυση των στεγαστικών ή επιχειρηματικών προβλημάτων που έπονται της καταστροφής. Αφορά τους πολίτες, κατοίκους των περιοχών αυτών και τις καταστροφές των περιουσιών τους. Είναι αυτονόητη η άμεση αρωγή του κράτους χωρίς ψιλά γράμματα, διαζευκτικά και χρονοβόρες διαδικασίες. Όσα σπίτια ηλεκτροδοτούνται νόμιμα πρέπει να αποζημιωθούν. Οι πληγέντες έχουν να αντιμετωπίσουν το κλονισμό της ψυχικής τους υγείας από την καταστροφή. Δεν χρειάζεται να τους προσθέσουμε και τίποτα άλλο...

 

Ν. Το Πεντελικό εν δόξει.

Τον επόμενο χρόνο στις 15 Μαΐου, όταν γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πρέπει να διοργανώσουμε μια μαζικότερη και πληρέστερη διάσχιση της καμένης ρεματιάς με το Βριλησσό. Η αναβίωση μιας ιστορικής διαδρομής 2.500 χρόνων σε αστικό περιβάλλον είναι δώρο θεού για την πιο αρχαία πρωτεύουσα της Ευρώπης. Είναι κρίμα να μην επικοινωνήσουμε σε εαυτούς και αλλήλους την ιστορία του ιερού βουνού της Αττικής: Του Πεντελικού. Με τη δράση μας αυτή θα απαλύνουμε τις πληγές του καλού μας συντρόφου του Πεντελικού και να διατρανώσουμε ότι η ζωή μας είναι συνυφασμένη με την ανάδειξη της προσφοράς του: Της οικολογικής, πολιτιστικής και συναισθηματικής. Παράλληλα να γίνουν ομιλίες στα σχολεία για αυτό και περίπατοι μαθητικών ομάδων.

 

Επίλογος.

Η ζωή μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ δεν ανταποκρίνεται στη καθημερινότητα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε όλο και περισσότερο κλειστούς κύκλους. Απουσιάζει το Όραμα!!! Και χωρίς αυτό τίποτα δεν προοδεύει... Στη ζοφερή πραγματικότητα η στάση ζωής των εθελοντών είναι ένα αχνό φως στο σκοτάδι. Σημαντικό όμως να μας οδηγήσει στο φως της ΑΛΗΘΕΙΑΣ!!!

 

Μάτι, Τέμπη, Θεσσαλία, Πεντέλη και τόσα άλλα μέρη της πατρίδας μας, που μικραίνει καθημερινά έχουν ανάγκη την ΑΛΗΘΕΙΑ. Δηλαδή ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ τι έγινε...



4 σχόλια:

  1. Βασίλη μου συγχαρητήρια για το άρθρο σου. Με συγκίνησε πολύ το αίσθημα ευγνομωσύνης που εξέφρασες για τους εθελοντές. Όντως το έργο τους ήταν τεράστιο και όλοι μας πρέπει να το αναγνωρίσουμε.το αναγνωρισου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία Αναστασιάδου -Κουμή3 Δεκεμβρίου 2024 στις 6:02 μ.μ.

    Συγχαρητήρια για το άρθρο σου Βασίλη μου. Με συγκίνησε η ευγνωμοσύνη που εξέφρασες για τους εθελοντές. Τους αξίζει. Το ίδιο νοιωσαμε όλοι για τα παιδιά αυτά. Ο Θεός να τους έχει καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανθρώπινος, Ευγνώμων, Καταγγελτικός. Βασίλη σε ευχαριστούμε. Το κονκλάβιο της πόλης ακούει; Τι είπατε; Είναι σε γεύμα εργασίας. Καληνύχτα Κεμάλ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή