Το
Άγιο Όρος όπως όλα τα σημεία του
ελλαδικού χώρου έχει αδιάλειπτη μαρτυρία
της ιστορίας.
Στην μάχη των θεών του Ολύμπου με τους γίγαντες, ο Ποσειδών
συγκρούστηκε με τον Θράκα γίγαντα Άθω και του ‘ριξε ένα βράχο που τον
καταπλάκωσε και τον σκότωσε. Από τότε αυτή η χερσόνησος με την ψηλή κορυφή των 2.033 μέτρων ονομάζεται Άθως.
Αργότερα θα γνωρίσει και την μανία του Ξέρξη όταν από
θαλασσοταραχή ο Μαρδόνιος το 492 π.Χ χάνει 20.000 οπλίτες και 300 πλοία,
διατάζοντας να μαστιγώσουν την θάλασσα και καταστρέφοντας τους ελληνικούς οικισμούς στον Άθω.
Όταν εκστρατεύει ξανά το 480 π.Χ. κατά της Ελλάδας
αναγκάζεται για να αποφύγει τον διάπλου του να
αποκόψει από την Χαλκιδική το Όρος με ένα ισθμό μήκους 2.000μέτρων που
υπάρχει μέχρι σήμερα. Στην χερσόνησο που καταλήγει στο ακρωτήριο Νυμφαίο
υπήρχαν 10 αρχαίες πόλεις μέχρι τον 3ο π.Χ. αιώνα, που μετά παρήκμασαν και εξαφανίστηκαν. Έξω από τον
Άθω το βάθος της θάλασσας πέφτει απότομα από τα 80 στα 1070 μέτρα.
Αυτό το βουνό διάλεξε η Παρθένος να αποτελέσει το «Περιβόλι
της» . Σύμφωνα με την παράδοση μαζί με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη πήγαινε στην
Κύπρο να συναντήσουν τον Λάζαρο και έπεσαν σε θαλασσοταραχή και σταμάτησαν στο
λιμάνι που βρίσκεται σήμερα η Μονή Ιβήρων και θαυμάζοντας το τοπίο ζήτησε από
τον υιό της να της το προσφέρει. Και ακούστηκε φωνή Κυρίου που έλεγε: «Έστω ο
τόπος ούτος κλήρος σοι και περιβόλαιον σου και παράδεισος έτι δε και λιμήν
σωτηρίας των θελόντων σωθήναι».
Οι πρώτοι αναχωρητές εγκαθίστανται στο Όρος από τον 5ομ.Χ. αιώνα και πληθαίνουν αργότερα διότι συνέτρεχαν οι
εξής λόγοι:
- η διάλυση των
αρχαίων των πόλεων προσέφερε πρόχειρες εγκαταστάσεις
- η εικονομαχία
- η καταστροφή των
μοναστηριών των ανατολικών επαρχιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ιστορικά η μοναστική ζωή συμπίπτει με την Σύνοδο του 843
και λόγω της επιδρομής των Σαρακηνών οι μοναχοί οργανώνονται σε «λαύρες» ,δηλαδή
οργανωμένες ομάδες που διαβιούν σε απρόσιτες τοποθεσίες. Κατά την Βυζαντινή παράδοση μάλιστα ισχύει να μην
είναι επισκέψιμα τα αντρικά μοναστήρια από τις γυναίκες, άρα ισχύει το
«Άβατον». Η καθιέρωση του οργανωμένου μοναχισμού γίνεται από τον Τραπεζούντιο μοναχό
Αθανάσιο (Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης) το 960 που ήταν φίλος και
εξομολογητής του Νικηφόρου Φωκά. Δημιουργεί
και καθιερώνει τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους. Η ονοματοδοσία όμως Άγιο
Όρος γίνεται μάλλον στα χρόνια του Αλέξιου του Α΄ Κομνηνού το 1144 όπως
αναφέρεται στα χειρόγραφα της Μεγίστης Λαύρας. Από τότε το Όρος απετέλεσε στόχο κατακτήσεων και καταστροφών, δεν ευτύχησε
ηρεμίας αλλά οι προσευχές και οι παρακλήσεις των μοναχών προς Αυτήν, την Αγνή και
Αειπάρθενο Θεοτόκο το διαφυλάσσουν. Στο Όρος εκτός από τις 20 κυρίαρχες Μονές
υπάρχουν και οι Σκήτες (μοναστικά ιδρύματα που υπάγονται σε μοναστήρια και απ’
αυτές οι 4 είναι κοινοβιακές και 8 ιδιόρρυθμες), τα κελιά και τα καθίσματα που είναι διασπαρμένα σ’ όλο
τον Άθω.
Οι μονές κατά σειρά ιεραρχίας είναι:
- Μεγίστης Λαύρας
(ιδρυμένη το 963, αφιερωμένη στον ιδρυτή της Αθανάσιο)
- Βατοπεδίου (972-985,
αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου)
- Ιβήρων (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου)
- Χιλανδαρίου (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στα Εισόδια της
Θεοτόκου) – Σερβική
- Διονυσίου (14ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Τίμιο Πρόδρομο)
- Κουτλουμουσίου
(10ος αιώνας, αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος)
- Παντοκράτορος (14ος
αιώνας, αφιερωμένη στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος)
- Ξηροποτάμου (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στους 40 Μάρτυρες)
- Ζωγράφου (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο) - Βουλγαρική
- Δοχειαρίου (10ος
αιώνας ,αφιερωμένη στους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ)
- Καρακάλλου(11ος
αιώνας ,αφιερωμένη στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο)
- Φιλοθέου (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου)
- Σίμωνος Πέτρα (13ος
αιώνας, αφιερωμένη στην Γέννηση του Ιησού)
- Αγίου Παύλου(10ος
αιώνας, αφιερωμένη στην Υπαπαντή του Κυρίου)
- Σταυρονικήτα (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο)
- Ξενοφώντος (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο)
- Γρηγορίου (14ος
αιώνας, αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο)
- Εσφιγμένου (10ος
αιώνας, αφιερωμένη στην Ανάληψη
του Κυρίου)
- Παντελεήμονος (11ος
αιώνας, αφιερωμένη Παντελεήμονα)
- Κωνσταμονίτου ή
Κασταμονίτου (11ος αιώνας, αφιερωμένη στον Άγιο Στέφανο).
Είναι αδύνατο να επισκεφθείς για προσκύνηση το Άγιο Όρος
και να μην νοιώσεις την συνοδεία των αγίων ψυχών που το υπηρέτησαν στην
διάρκεια των αιώνων.
Είναι αδύνατον να μην ελαφρυνθεί η ψυχή σου από τα βάσανα
των εγκοσμίων, όπως ο ναυαγός που συναντά την ευλογημένη Στεριά.
Αν είσαι
ορθόδοξος επισκέψου με ευλάβεια το
Περιβόλι της Παναγίας.
Το Άγιο Όρος
Το
Όρος της προσευχής και της σιωπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου