Η χαρά των απλών πραγμάτων. Η χαρά της συμμετοχής. Στο ρέμα της Πικροδάφνης. Η γεωλογία του ρέματος και το αποτύπωμα της.

    Κλήθηκα από τους παλιούς μου συναδέλφους Θεμιστοκλή και Αφροδίτη να συμμετάσχω στο σεμινάριο των εκπαιδευτικών για το ρέμα της Πικροδάφνης που διοργάνωσε το ΚΠΕ Αργυρούπολης.

    Η συμμετοχή μου, ανάμεσα σε πολύ καλούς γνώστες των διαδικασιών του περιβάλλοντος, περιορίστηκε μόνο στο πεδίο, μιας και απέκτησα την συγκεκριμένη εμπειρία από διαφορετικούς εργασιακούς χώρους. Εξήγησα λοιπόν με κάποιες πλαστικοποιημένες διαφάνειες τα σχετικά με την γεωλογία των ρεμάτων.

 

 

    Το θεώρησα πάρα πολύ σημαντικό να είμαι παρών στο πεδίο γιατί όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί τείνουν να υιοθετήσουν την γνώση εξ αποστάσεως, η οποία κατευθύνεται και προέρχεται κεντρικά από το υπουργείο. Φαίνεται ότι δημιουργείται ένας καινούργιος άνθρωπος: Ο ψηφιακός!!! Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτή η άκρατη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας πρέπει να περιοριστεί, αν όχι να αναιρεθεί. Σήμερα με την χρήση των ψηφιακών μέσων πολύ εύκολα μπορεί οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες ακόμα και επιστημονικού περιεχομένου. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ικανός να μπορεί να αναγνωρίσει γεωμορφές στην ύπαιθρο.

Το αρχείο της εισήγησης σε μορφή pdf "ΕΔΩ"

    Ότι συμβαίνει μέσα στο ρέμα έχει κάποια αιτία. Πού οφείλεται σε δύο παράγοντες: Στην ατμόσφαιρα και στην λιθόσφαιρα. Συνεπώς έστω και αν εμείς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα γεωλογικά φαινόμενα, οφείλουμε να τα παρατηρούμε κάνοντας συλλογισμούς. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι ελλιπείς. Και αυτό γιατί τα φαινόμενα είναι πολυπαραγοντικά και ο γεωλογικός χρόνος διαφορετικός, Έχει άλλη τάξη μεγέθους από την χρονική διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου… Ότι υποθέσεις κάνεις για ένα συγκεκριμένο σημείο θα πρέπει να συνδέονται και με την ευρύτερη περιοχή. 

      Ταυτόχρονα δηλαδή πρέπει να χρησιμοποιείς έναν στάνταρ φακό (για το σημείο παρατήρησης), έναν ευρυγώνιο (για την ευρύτερη περιοχή) και έναν ενδοσκοπικό (για να μπορείς να αντιληφθείς μήπως κάποιες φυσικές διαδικασίες συμβαίνουν και στο εσωτερικό του εαυτού σου).

    Έτσι λοιπόν παρουσιάστηκε από εμένα στους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς η έννοια του παρατηρητή, τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να αντιληφθεί τις διεργασίες του περιβάλλοντος και πόσες από αυτές όλες τις γνώσεις που μπορεί να έχει πρόσβαση ψηφιακά θα του χρειαστούν επί του πεδίου. 

    Σημαντικό όμως είναι άλλο… Η συνύπαρξη με άτομα μιας ομογενούς ομάδας για κάποιο χρονικό διάστημα και η χαρά της συμμετοχής σε αυτήν. Το τελευταίο το θεωρώ πολύ σημαντικό, και κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει καθιερωθούν οι επισκέψεις στο πεδίο στην σχολική διαδικασία, ώστε όλοι οι συμμετέχοντες να χαρούν την επαφή τους με το φυσικό περιβάλλον έστω και αν αυτό είναι κακοποιημένο…. Ειδικά τα παιδιά μετά τον εγκλεισμό τους στο σπίτι εξαιτίας του κορονοιού πρέπει να ξαναβρούν την χαρά.

 

Την χαρά της συμμετοχής. Την χαρά των απλών πραγμάτων!!!

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για την πρόσκληση και την πρόκληση!!!